Kutsal emanetler Şiiri - Engin Tunca

İlk annem,
gözlerimi açınca tanıdığım ilk kadın.
Süt veren, büyüten, üzerime titreyen,
temizleyen, hastalanınca hasta olup
gülünce gülen.
Benim için ağlayan.

Sonra ablam,
ilk adımlarımda düşmeyeyim diye elimden tutan

Sonra ninem,
masallarını dizlerinde gözlerinin içine bakarak
dinlediğim cefakar ninem.

Sonra,
öğretmenim, öğretmenlerim
ellerinden öpüyorum.

Sonra,
güzel, çirkin genç, yaşlı
köylü, şehirli tarlada, fabrikada
kimi zaman düşlerimde gördüğüm,
aşık olduğum, aşkımdan habersiz
bana şiirler yazdıran ve çekip giden
arkalarından baka kaldığım
ve sonra unutuverdiğim
bir dolu kadın…

Ve sonra,
ilk ve son sevgilim
gerçek aşkım ve aşkımdan haberdar
tek kadın.
Eşim, can yoldaşım…

Ve kızım, papatyam
gerçek aşkımın nadide çiçeği…
(Oğlumun hakkı saklıdır)

İşte dostlarım,
sizlerle paylaştığım bu güzellikler,
yaşam boyu vazgeçemeyeceğim,
saygı duyup, seveceğim
kutsal emanetlerim…

07.03.2004

Eklemem gerek, yazmalıyım
eylül de denizin güzelliğini
hoş geldi, safa geldi.

22.01.2007