Kutsal Çocukluk Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bilyelerimi verin; o kadar üzgünüm ki;
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.
Yaşlılıktan, ölümden öyle tedirginim ki;
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Sığınmak istiyorum o bahar günlerine,
Kırk gün-kırk gece süren masal düğünlerine,
Koşup katılmak için Kaf Dağı devlerine
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Annemin saçlarımda elini gezdirdiği,
Babamın bin gururla okula yazdırdığı,
Dedemin masraf için Reşat 'lar bozdurduğu
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Açıl susam, ineyim bu yaşımda o yaşa,
Uçan Halı 'ma binip varayım Padişah 'a,
Ejder kızı yemeden gideyim koşa koşa;
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Oklavadan kargımla, bezlerden kuşağımla,
Tahtadan kılıcımla, filelerden ağımla,
Altımda söğüt atım, yanımda uşağımla
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Büyülü külahımla billur sarayım nerde?
Onlara çok muhtacım bu tükenen günlerde,
Ölümü bekliyorum yaşlanmış sürgünlerde,
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Lambadır okşuyorum cin yine çıksın diye,
Beni çocukluğuma alıp bıraksın diye,
O baykuşlu büyücü falıma baksın diye
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Yalnızlıktan tükenmiş, bunamış bir kafayla,
Kurt Adam 'la, Vampir 'le, Firavun 'la, Mumya 'yla,
Bir Santor 'un sırtında, arkamda dolunayla
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Boş odamda dolaşan Brem Çalgıcıları
Unutmak istiyorum bu derin acıları,
Verin bana cinleri, verin umacıları;
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Şimdi Kırk Haramiler sinmiştir biryerlere,
Vezirlerim çöllerde binmiştir develere,
Razıyım Kırk Satır 'ı hala tutan ellere;
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

Verin ellerinizi, yaşlıları evrenin,
Hüsranı yok benimle atbaşı gidenlerin,
İnanın ki; çocukluk baştanbaşa bizlerin.
Kutsal çocukluğuma sığınmak istiyorum.

(ERZURUM SANKİ YAYLA isimli hece şiirlerinden > 48-50/100)