Kutsal aydınluk Şiiri - Kemal Polat

Dağlardan sızan ışık,
Şimşek hızıyla
Bir balkıyıp, bir sönüyor,
Kara bir çadır gibi
Üstümüze gerilen gece
'İnadım inat' der gibi,
Hiç bitmeyecekmiş gbi;
Keyfince geriniyor üstümüze.
Yıkıp kara çadırlarını,
Gösterse ya? ...
Akpak edip yüzünü
Gösterse ya? ...
Beklediğimiz kutsal gündüzü.
Zamanmı ona hükmediyor
yoksa o mu zamana?
İçi daralan insan...
Biraz sabırlı olsa
Biraz düşünse,
Mutlaka anlayacak
Bunun bir süreç olduğunu.
Ne denli sabırsız da olsa,
Sonunda öğrenecek insan
Karanlık olmadan aydınlığın,
Aydınlık olmadan da,
Karanlığın olmayacağını.
Daha da önemlisi
Öğrencek insan;
Karanlığın da, aydınlığın da kutsal,
Ve de Yaradan'nın işi olduğunu.

'2007 Maltepe / İst. Kemal polat'