Kutsal Ana Şiiri - Fırat Ülker

Gecelerde yorganın
Hep soğuk tarafı olurdun anne
Buz tutardın,üşürdün
Ben içerde sıcacık uyurdum
Sonra bana bakar,sende ısınırdın
Yağmur yağar,şemsiye olurdun
Ben gözyaşında
Sen bulut kekreminde ıslanırdın
Güneş en tepede olurdu,yakardı
Sen çölde ağaç gölgesi olurdun
Oyy anam oy!
Sonunda bi karış mezar oldum
Ama sen hiç gitmedin
Taş kestin dua ederken başucumda
Gün yirmi dört saat ağladın yanağıma
Oyy anam oy!
Aç kaldım,gözünü bile kırpmadın
Söktün ciğerlerini kaynattın
Yookk anam yok
Bu kadarı da fazla
Benim gibi ipsiz,sapsıza
Yeter ana yeter
Yetmez yoksa yaptıkların bu arsıza

Beslenme çantama düşlerimi koydum
Her kucağından ayrılıp,gurbete çıkışımda
Teneffüs yok ana buralarda
Zil çalıyor ama sadece karnımda
Öğretmen diye biri var burda
Adı yaşam
Nasıl bişeyse,hep alıyor hiç vermiyor
Atatürk'ün resmi de yok zaten
Hele Muhammed nuru
Hiç kalmamış suratlarda

Off vefakar anam of..
Melek desem az gelir adına
Ayaklarının suyu zemzem olur
Peygamberi bile sen doğurdun nasılsa
Anam,anam kutsal ana..

30.11.05/02_30