Kutsal Şiiri - Erdal Boran

tanrım sana adandım derken kutsalığını çözdüm
bilmiyorum ne ki bu insanda ki büyü
farkketmek mümkün değil inan
hep değişik bir tavır takınır ben hep aynıyken
bir ağacın meyveleri kadar kutsal
bir annenin şevkati kadar inançlı
bir babanın bakışı kadar acımasız
bir sevgilinin gözleri kadar kutsal
ne olabilir ki...
evet sorgulandı yeterince herşey
kutsalığını kaybetmedi hep düşünceler
şiirler kutsal kaldı insanlar kutsal
doğaya hükmeden tanrı kutsal
sonsuzluğun kendisi gibi
ara bul döngüsü içinde
merak etme hırs arzusu kutsal
her kuş kutsal
özğürlüğünü kaybetmeyen hayalsiz bir millet kutsal
herşeyden önce bu dizeler kutsal
.....................