Kutsal Hayat Şiiri - Ayla Özdemir

İç çatışmanın çarmıhına mı takıldı avuçların?
Izdırabın çivileri narin bedenine mi saplı?
Umutsuzluk yıldırmasın sakın, sil at tüm endişeyi,
Ancak azap çekerek öğreniriz hayatı sevmeyi...

(Ne duruyorsun yap hadi)

Şüphenin araflarından geç git..
Kadere bir övgü de sen yolla..!
Şimdi en yüksek sesten söyle hadi,
Hayatın o kutsal şarkısını...

Karşıtlıkların uzlaşmasıysa senin büyük hayalin,
Önce kendi 'ben'lerinden sıyrılıp geçmeli insan,
Dünyayı tek bir sembolle algılamak çözüm değil ki,
Hayatı, hayatın anlamından daha çok sevebilmeli...

(Ne duruyorsun duy hadi!)

Rakamların sinsi iniş çıkışlarını,
İnsanlığın duyulmayan çığlıklarını
Serzenişini, sitemini ablukaya al artık
Feryatlar yırtıyor bak çoktan geceyi...