Kutluyorum seni Şiiri - İsmail Sargın

kutluyorum seni...
kendi ellerinle kendini bitirmeyi başardın
belki de yapmak istediğin buydu
gurur duyabilirsin artık
bıraktıgın enkazın altındayım
özgürsün git gidebildiğin yere söz etmem
zaten gittiysen nereye gittiğinin bi önemide kalmadı

tebrik ederim...
sen şimdi nereye gidiyorsun diye sorma bana
kalmamın bi anlamadı da kalmadı artık
Bende kanatlanıp uçtuktan sonra
hangi dala konduğunun önemi yok artık
çünkü güvenim de kalmadı sana inancım da

helal olsun sana...
Seni böylesine sevdiğime dair en ufak bir delil bile bırakmadın bende herşeyi temizledin
kusrusuz bir cinayetti senin yaptığın
ben sana kıyamazken sen beni canımdan ettin
yaşarken ölümü tatdırdın bana
Ama bir gün sakın beni özleme arama sorma Mümkünse hatırlama hatta bitirdin beni seni

herşey bitti...
Sevmek ne büyük aptallıkmış
Ve ben ne kadar da çok sevmişim meğer
senden başkasını görmemiş gözüm
tutmamış bir başka eli
dokunmamış başka bir tene tenim
ve ben dar ağacını kendi elimle kurmuşum
son arzum bile söylenmeden
infazımı vermişim oysaki nede çok sevmiştim
sonunu düşünmeden
Bitmesini istemediğim ne varsa
saman alevi gibi söndü hepsi

sebebim sen oldun...
Ben seni unutmasına unuturum da
sen beni hatırlamaya mahkumsun
neden biliyormusun çünkü
kimse sevemez benim gibi seni
sen beni unutamazsın sebebi de şu aslında
çünkü sen benı umursamadın...
çünkü sen beni değerlendirmedin kendinde...
çünkü sen beni kendi elinle verdiğin toprağa...

teşekkür ederim sana...
ben seni affetim
ağladığım geceler de şahitti olup bitene
senin için agladığım her gece için
aç susuz kaldığım her yeni bir gün için
boşalan her sigara paketim için
ben seni affetim
bana bir borcun da kalmadı alacağında kalmadı
sadece ne bu şehrin sessiz sokalarında
nede ölünce mahşerde yüz yüze gelmeyelim
ben seni çoktan affetim
çünkü beni seni işte bu kadar çok sevmiştim...