Karalar giydirdi kara kağan
Zincirletti kollarını Türk’ün
Sessizce ağlarken vey ırmağı
Anlamı yoktu Mülk’ün.
Kan gidiyordu için için
Nefessiz bir yerdi Çin.
Çuluk kağan oğlu Kürşat;
“İlk ve son esaret” diyordu.
Kırk’ı pek yamandı Türk’ün
Ölümsüz kahramandı
Rüzgârlar İhtilal esiyordu
Kan gölü olmuştu vey ırmağı
Sarı toprağında Çin’in
Kırk yiğit yatıyordu.
Hürriyetin nefes üflediği yer
Her dem yeniden doğan Türk
Kürşat oğlu Kürşat duy artık
Kutluktan doğdu Göktürk
Kayıt Tarihi : 6.1.2012 23:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2.Göktürk devletinin kuruluşu

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!