Bir derde giriftar gönül perişan
Ellere nihandır hal sana ayan
Aşk elinden bitap düştü perişan
Medet ancak senden ulu Yaradan
Şimdi
Nasıl anlatayım?
Kendimi hislerimi,
Gönlümdekileri sana.
Sen en iyisi
Geç karşısına
Neden bu kaçış
Bu inkar neden
Sevdan uyku gibi
Akıyor gözlerinden
Ne zaman dalsa güzel gözlerin
Gecenin karanlığında sema’ya
Bir çift mavi yıldız kayardı
Hançer gibi yarıp karanlığı.
Yaprak yaprak kopuyor ömürler takvimlerden
Yıllar nakış dokuyor yüzlere çizgilerden
Elden bir şey gelmiyor, hayatla boğuşurken
Bil ki vakit geliyor, bazen geç, bazen erken.
On iki Pir hazretlerinin himmetleri üzerimize olsun İnşallah.
Dönebilsem sırtım Fani dünyaya
Çekilsem uzletin kuytularına
Yok olmadan nefsin tuzaklarında
Bekçisi olaydım pir kapısında
Her neyim var ise, serdim yoluna
Helali hoş olsun, pişman değilim
Ahir ömrümü de senin uğrunda
Sebil eyleyip de öyle gideyim.
Bir rüya gördüm
Dün gece,
Tüm insanlar
Bir arada yaşıyorlardı.
Gün olur da koparsa
Sabır tespihinin ipi
O zaman dağılırsın
Savrulan boncuklar gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!