Kutlu yolculuk Şiiri - Süleyman Yanaral

İnna lillahi ve inna ileyhi raciun..
Biz şüphesiz Allaha aidiz…
Ve şüphesiz ona döneceğiz…
Kutlu yolculuk başlıyor.
Siren çaldı…
Birazdan mahallemiz dolup taşar..
Bilmeyenler panayır yeri sanır..
Yakından uzaktan herkes gelir..
Tüm mahalle feryat etmeye başlar..
Hepimizin evinden bir kayıp vardır..
O hepimizin ortak kaybıdır çünkü..
Hiçbir mahkeme kararı olmadan…
İsmi hemen değiştirilir..
O artık rahmetlidir..
Merhum ya da merhumedir..
Kötülükler unutulmuştur..
Husumetler kaybolmuştur..
Artık kin yoktur kimsede..
Hızla rahmetlinin evine
Koşuşturmalar başlar.
Her evde bir görevli vardır..
Yemekler hazırlanmalıdır..
Cenaze evine gelenler olacaktır..
Aç insanlar vardır..
Tüm mahalle doyurmalıdır..
Yorganlar yastıklar çıkarılır..
Kontrol edilir..
Havalandırılır..
Yatılı misafirler olacaktır..
Onlar mahallenin misafirleridir..
Rahmetlinin yakınları yalnız bırakılmamalıdır.
Her iki tarafında da birileri olmalıdır..
Herkes aklının yettiğince teskin etmelidir.
Kutlu yolculuğu anlatan çağrı..
Rahmetlinin Müslüman olduğunu anlatıyor..
Artık dini telkinler de başlamıştır..
Her köşede yasin suresi okunmaya başlanır..
Esnaf akın akın erzak getirmeye başlar..
Ağlayarak gelen yakınları hemen karşılanır..
Sarılarak teselli edilir..
Kolonyalar hazırlanır..
Bayılanlar olacaktır..
Hastalar vardır..
İlaçları hazırlanır..
Çocuklar vardır..
Hemen sahiplenilir..
Bebekler diğer evlere alınır..
Mezar için görevlendirilir..
Mezar hazırlanması gerekir..
Hemen yıkamak için…
Bahçede kazanlar kaynamaya başlar..
Her yeri buharlar kaplamıştır..
Rahmetlinin yıkanacağı yer hazırlanır..
Etrafı beyaz perdelerle çevrilir..
Kimse görmemelidir yıkanırken..
Sıra rahmetliyi hazırlamaya gelmiştir.
Kontrol edilir iyice..
Nefes alıyor mu…
Kalbi çarpıyor mu diye..
Ne olur ne olmaz…
Ağzına ayna tutulur..
Buhar çıkacak mı diye..
Emin olunduktan sonra..
Çenesi ve ayakları bağlanır..
Karnının üzerine bir bıçak konur..
Elektriğini alsın diye..
Karnı şişmesin diye..
Elbiseleri çıkarılır incitilmeden..
Yavaş yavaş getirilir yıkama yerine..
Yatırılır..
Suyu ne sıcak ne soğuk olmamalıdır..
Dikkat edilmelidir..
Dikkatlice yıkanır..
Abdest aldırılır..
Kefeni biçilir..
Üç kat halinde giydirilir.
Kefen aralarına çörek otu serpilir.
Gül suyu serpilir..
Sonunda kafası beli ve ayakları bağlanır..
Vakit gelmektedir..
Hızla camiye taşınır..
Herkes cenaze namazında…
Saf tutmak için yarışır..
Helalleşme sesini tüm mahalle duyar..
Tabutu herkes taşımalıdır.
En azından bir ucundan tutulmalıdır..
Son durağa gelinmiştir.
Rahmetli mezara konur..
Son hızla mezar kapatılır..
Artık o yalnızdır..
Üç gün kimse gülmez..
Hiçbir evde televizyon açılmaz..
Eğlence düzenlenmez..
Cenaze sahipleri ziyaret edilir..
O hepimizin cenazesidir çünkü..
Allah rahmet eylesin..
Ne oldu bize..
Artık cenazeler niye tüm mahallenin değil..
Cenaze sahipleri niye yalnız..
Niye gelenlerin yemeklerini düşünüyorlar..
Niye mezar başında dedikodular yapılıyor..
Niye kahkahalar atılıyor..
Ne oldu bize..