Kutlu Sevgili Şiiri - Ahmet Can Gürkcü

Beni arıyorsun.
Tüm sessizliklerde ben varım.
Herkes sustuğunda beni duyarsın.
Uzaklar seni benden koparamaz.
Gözlerin göğe baktığında düşen yağmur benim.
Gözlerin yere baktığında topraktaki tohum benim.
Dokunduğun, hissettiğin… Her şey benim.
Beni bulman için sana vicdan verdim.
Beni bulman için sana akıl verdim.
Beni ararken bir müzik duyarsın kimsenin bilmediği.
İşte o sensin…
Kaybolursan onu dinle.
Dur! Bir an düşün! Karanlıklar niye var?
Acı, öfke bu yok oluş niye?
İçine dön…
Orada kâinatı bulacaksın.
Herkes eşit yaratılmadı,
Herkes farklı.
Peki sen? Evet sen?
Beni arıyorsun.
Yaptığın iyiliklere anlam yükleme.
Yaptığın şeytanlıklarda beni bulamazsın.
Ağladın. Çok ağladın. İsyan ettin “Nerdesin?” diye.
Bazen dokundun bana “Nerdesin?” diye.
Buradayım.
Her gün, her saat, her an…
Ben buradayım.
Korkuyorsun. Korkma!
Ben buradayım.
Herkes gittiğinde, kimse olmadığında,
Uçurumun kenarında yine seninle olacağım.
Seni seviyorum.
Benden vazgeçme.
Ellerini aç! Sana geliyorum…
Sonsuzluğun yokluğu aldatmasın seni.
Ben hep vardım! Çünkü varım…