Kutlu Doğum Şiiri - Nurettin Sevim

Rebiül evvel ayı,
On ikinci gecesi.
Vakit sabaha karşı,
Günlerden Pazartesi.

Mekke’de küçük bir ev.
Abdullah’ın hanesi.
Mutlu Âmine Hatun.
Muhammed’in annesi.

Dünya zulmet içinde.
Her yerde sis perdesi.
Şafak söktü sökecek.
Doğumun müjdecisi.

“Kutlu doğum “yaklaştı.
Onu bekler nicesi.
Başta Abdulmuttalip,
Peygamberin dedesi.

Saf saf indi melekler,
Nurla doldu hanesi.
Doğdu bir yetim çocuk.
Sanki bir nur tanesi.

Nura gark oldu cihan.
Yetti O’nun nefesi.
Yeni bir sabah oldu.
Kim güneş pervanesi.

O gün dünyaya geldi.
Ahir zaman Nebi’si.
Kimsesizin kimsesi.
Kâinat Efendisi.