Kutlu Doğum Şiiri - Yüksel Osman

HZ. MUHAMMEDİ DÜŞÜNÜYORUM

(Aleyhisalatuvesselam)

Hz. Muhammedi düşünüyorum, sütannesi Hz.Halime’nin yanında, O’nu sütkardeşi Hz.Şeyma’yla beraber oyun oynarken düşünüyorum,

Hz. Muhammedi düşünüyorum, yetim kalmışlığın haleti ruhiyesi içinde hangi amcasının kendisine sahip çıkacağının bekleyişinde onun o çocukluk halini düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, delikanlılık çağlarında Hz. Hatice’nin kervanlarının başında ticaret yapıyor… Onu öyle düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, Hz. Hatice’nin evlilik teklifi karşısında gül gibi terleyen o hayâ abidesini düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, Hira’ da Rabbisine ibadet ederken Cebrail’in sesiyle irkildiğini, korktuğunu düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, Hira’daki olayı, kadınlığın medarı iftarı, büyük kadın Hatice’yi Kübra’ya anlatırken o ‘ Korkma sen Allah’ın Resulüsün’ dediğini, ‘peki ben kime anlatacağım kim bana inanır’ dediğinde ise elini göğsüne vurup ‘bana bana’ Ya Resulallah dediğini düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, yanında insanlığın yıldızlarıyla beraber şirkin ve küfrün karanlığını yırtıp, Mekke vadisini inlettiğini, lailahe illallah, la ilahe illallah sedalarıyla Batha vadisini doldurduğunu düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, oturmuş kölelerle beraber yemek yiyor, bu davranışı bir peygambere yakıştıarmayan Ebu Lehebin karısı “Şuna bak bir de peygamber olacak, kölelerle yemek yiyor’’ demesine karşılık ‘Evet ben de bir köleyim. Ben de Allah’ın kölesiyim’ derken onu düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, müşriklerin saldırıları karşısında yılmadığını, bir omzuma ayı bir omzuma güneşi koysanız dahi yani muhali hal etseniz bile ben davamdan dönücü değilim dediğini düşünüyorum.

Hz. Muhammed düşünüyorum, Kâbe’de secde ederken müşrikler deve işkembesini onun mübarek omuzlarına koydular geçtiler karşısına gülmeye başladılar o öylece kalakaldı anamız Hz. Fatıma geldi, o pislikleri müşriklerin suratına fırlattı. O’nun güneşlerin nurunun kaynağı olan, nur yüzünü temizledi ve ağladı. O da üzülme kızcağızım Allah senin babanı zayi etmeyecektir dediğini düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, insanların cehennemden kurtulmaları için adeta kendisini helak edercesine kapı kapı dolaştığını, kendisine zulmedenlerin affı için de Cenabı Hakka yalvarıp: ‘‘Affet bunları Allah’ım seni bilmiyorlar. Affet bunları Allah’ım, beni bilmiyorlar dediğini’’ düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, Mekke’de insanlar dalga dalga imana koşuyor maddi ve manevi kurtuluşu onda görüyorlar ve onlar Mekke sokakları lailahe illallahlarla tesbihlerle tehlillerle tekbirlerle şenlendiriyorlar. O nurdan abidenin etrafında melekleri bile kıskandıran o nurani halkayı, onu ve ashabının düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, hüzün senesinde mahzun müşrikler tazyiklerini artırınca yokluğunu ne çabuk hissettirdin abe amcacığım dediğini ve Rabb’isininde onu gönüllemek için miraçla serfiraz kıldığını düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, bu zamanlarda üzgün… Âlemi islamdaki derbederliklerden, âlemi islamdaki işgallerden âlemi islamdaki çaresizliklerden mükedder olduğunu düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, sadık dostu ile Sevr mağarasında gizlenirlerken müşrikler yaklaşınca ondaki telaşı görüp latahzan, latahzan innallahe meane dediğini düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, alkışlarla hoşamedilerle Telealbedru aleynanlarla Medine’ye devesi Adba’nin üzerinde girişini düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, okçular tepesi boşalmış o şehitlerin arasında Hz Hamza’nın başında şehitlerine ağlıyor, O’nu mahzun düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, elinde kılıç ordusunun başında. Bir ara orduda bozgunluk eseri belirince, ileri atılıp atının üzeride kılıcını havaya kaldırıp ‘ Ben Abdulmultalip’in oğluyum, ben Allah’ın resulüyüm bunda yalan yok nereye gidiyorsunuz ’, derken onu düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, mucizeler gösteriyor bir parmağının işareti ile ay parçalanıyor. Mübarek parmaklarından sular akıyor. Eline aldığı çakıllar cezbeye gelip Allah’ı zikrediyorlar. O’nu mucizeler gösterirken düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, Mekke’yi fethinden sonra Kâbe’yi putlardan temizlemiş ona orda zulm edip Mekke’den sürenlere: Ben de Yusuf’un kardeşlerine dediği gibi diyeceğim, varın hepiniz emniyettesiniz ve Allah geçmiş bütün günahlarınızı affetmiştir derken onu düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, pakize anamız Hz. Aişeyle koşu yapıyor, bu ikinci koşuydu ve galip geldi. Anamızın üzülmesine tebessümle mukabele edip, O’nu bir sen galip geldin bir de ben derken düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’i sevip bağrına basarken, bunlar cennet gençlerinin efendileridir derken O’nu düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, İzacae nazil olmuş orda sen vazifeni tamamladın rabbine istiğfarla yönel derken, kalbi onun kalbi içinde olanlar peygamber aramızdan kısa sure sonra ayrılacak diye ciğerlerini hun eylediler… Ağladılar ağladılar. O da zaten o günlerde Allah bir kulunu dünya ve ahiret arasında muhayyer bıraktı da o kul da ahreti tercih etti demişti. Onun allahumme refikil ala deyisini etrafındaki ashabının ahu efganlarını feryadu figanlarını düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, evlat acısıyla yanan bir yürek, yedi çocuğundan altısını kendi elleriyle toprağa vermiş. Oğlu Hz. İbrahim’i defnederken mübarek gözyaşları inci gibi sakallarından aşağıya doğru süzülürken bu sevgilinin sevgiliye olan iştiyakındandır deyip ağlarken onu düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, vefatı ile adeta semadan güneş çekildi… Adeta varlıktan nur silindi. Nitekim anamız Hz. Fatıma ağlarken şu sözlerle başlayan ağıtla yürekleri dağlamıştı “Benim başıma gelenler eğer gündüzlerin başına gelseydi gece olurlardı.” Derken onun Ehl-i Beytinde bıraktığı boşluğu düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, mübarek markadlerinde… Emevilerin ehli beyte zulmünü ve Hz Hüseyin’in Kerbela’da şehit edilmesinin hüznünü yaşadığını, kabrinde inlediğini düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, çehresi beşuş, mütebessim ümmeti Allah’ın adını tüm kıtalarda, yükseltiyor onun adı, lailahe illallah hakikati Hint okyanusundan Büyük okyanusa kadar dalga dalga yayılışını seyrederken adımı buralarda götürün deyip yekazelerde bazı yerleri işaret ederken düşünüyorum.

Hz. Muhammedi düşünüyorum, ama sadetli izacaenasrullahi vel feth deki hakikatin bu zamandaki nasrının ve fethinin şahıslaştığını düşünüyorum. O’nun adının bu zimamdarlarla dünyanın her tarafına gittiğini açılan yurtlar ve yuvalarda elfu elfu salatin ve elfu elfu salamin aleyke ya rasullallahlara elini kaldırıp, çağlar ötesinden selam gönderenlere vealeyke selam henienlekum dediğini düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, ümmetinden razı ümmeti düşünüyorum peygamberinden razı son bir defa daha teşriflerini bekliyorlar ve davet ediyorlar, hep beraber itminan içinde diyorlar ki: Gel ey Muhammed bahardır… Senin adına dünyanın dört bir bucağına… açtığımız camilerimiz, yurtlarımız ve okullarımız vardır… Hac’dan gelir gibi gel… miracdan iner gibi gel bekliyoruz yıllardır

Hz. Muhammedi düşünüyorum, saadetli… en büyük ümmet onun, en kahraman ümmet onun, en cömert, en civanmert ümmet onun, en sebatkar ümmet onun, en sadık ümmet onun, en ihlaslı ümmet onun ve ümmeti O’nun livaulhamdi altında, peygamberinin etrafında, Firdevs vadilerinde Cemalullahı temeşa ederken düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, kendisine her gün milyonlarca salatu selamların gül konfetileri gibi kabrinin üzerine ümmetinden hediyeler gibi dökülürken düşünüyorum

Hz. Muhammedi düşünüyorum, O sultanı levlak, bir resulü eşfak nebidir elhak. Risaleti, varlığın mihveri, kendisi enbiyanın serveri ve Allah’ın yeryüzündeki mihmandarı. O feridi kevnu zaman bir nebiyi zişan ve şerefi nevi insan… O’nu kalplere taht ve tahtlara da baht olan bir sultan düşünüyorum.

Evet, evet ben Hz. Muhammedi düşünüyorum ve selam gönderiyorum, selam sana ey Allah’ın Resulü, selam sana ey Allah’ın sevgilisi ve selam sana ey miraç şehsuvarı şefii zunubumuz diyorum.