Söndü bin yıllık Mecusi ateşi
Sen gelince,
Ey ulu peygamberim.
Kurtulduk korkulardan.
Sevince boğulduk.
Ümitvar olduk.
İnsanlığımızdan utanır olmuştuk.
Doludizgin günahlara boğulmuştuk.
Firavunlar,iblisten ilham almış,
Şeytana kul olmuş,
Kötülükte yarışır olmuş,
Vicdanlar körelmiş.
Ruhlar kir ve pas içindeymiş.
Nice canlara kıyılmış.
O gelmeden.
İnsanlık birbiryle kardeş olup
Yarışa başladı.
İyilik ve güzellikte.
O canla ciğer oldu.
Kurtla, kuzu.
Kalmadı kimsenin ahı yerde.
Kutsandı seninle,
Dirildi,
Cılız bedenler.
Kucak açtı muzaffer ordulara
Beldeler.
Kayıt Tarihi : 18.2.2009 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!