Hani mavi bir ışık inmişti,
“Tuğla” ve “Selenga” ırmakları arasındaki,
Kutlu ağacın üstüne…
Kabarıp,şişmişti gövdesi,
Güzel nağmelerle dolmuştu,
Gündüz ile gece…
Hani ata’lar,ana’lar,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta