O'nun gurbetinde bilinmeyen bir arz boyuyor kalemimi,
Hazzın en mühimine biçilen kaderin tasavvufu bu olsa gerek,
ve O'nunla bahsi gerçek oluyor en sonların olmadığı sonsuzlar,
ne aklın düşüncesi kalıyor artık ne de hayalin kavrayışı,
sine-i vicdan tevhidin en haşmetlisine secde ediyorken,
en sevgilinin cemaline niyet bütün rüyalar şimdi,
ve dilsiz cumalarını yaşıyor beden iklimi ulaşmak için Lahut'a,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta