Kutlayabilirsin ‘’Beni’’ Öldürdüğün Zafe ...

Bilmem kaçıncı sancısındayım ayrılığın.
Kör yalnızlığımda kırdım gönül bağımı,
Bin kalem yazabilir mi dilsizliği mi,
Anlatır mı sana yürek yangınları mı?
Ben ki sevgili sensiz, çaresiz,kimsesizim…Bul beni.Bulabilirsen…

Eyy yar!
Sahte gülüşlerle süslediğim,
Kalabalık, yalnızlıklarda ki yüzüm,
Dudaklarımda suskun feryadım.
Hala sevda kokuyor,
Hala özlemle sızlıyor,
Kavuşmama ihtimaliyle,
Yıldırımlarla vurulmuş,
Cesetleşen bedenlerimiz,
Ağır bir koku yayıyor etrafa…
Bak iyi bak bana,kokluyor musun?

Eyy yar!
Gönlümün sızısında gam,
Ömrümün baharında hazan,
Yüreği,yüreğime malik,
Acısı içimde saklı uçurum.
Uçurumlarından düştüğüm,
Yaralıyım yarr!
Ellerimle hançerlediğim yüreğim.
Yavaşça kanar,kanar,
Durur mu bu kanamalar.
Düşün düşün ki beni,anlıyor musun?

Eyy yar!
Bilmiyorum…
Kaçıncı ayrılık,kaçıncı hasret…
Üstüme,üstüme yağan kar misali,
Kalbimin buz kestiği,rüzgârın keskin estiği,
Fırtınalar kopan ruhum…
Buğulanmış gözlerim.
Kirpiklerimde yürüyen nehir,
Sessiz, hıçkırıklarla coşan, benliğim.
Çaresiz,hüzünlerde üşüyorum…
Yüreğinde ara beni, hissediyor musun?

Eyy yar!
Sevdana mahküm ettiğin yürek,haykırmakta.
Kelimeler susmuş dilimde,sessiz çığlıklardayım,
Hücrelerime işlemişsin,ruhumu parçalayor tırnakların.
Getir benden aldıklarını,umudumu,yüreğimin yarısını,
Hatırlamıyorum,en son ne zaman kahkahalarla gülmüştüm.
Eminim seni tanımadan önceydi,kahkahalarım.
Gülümsemelerimin arkasına saklanan,
Kahkahalarımı bana geri ver,
Verebilirsen beni,verebilir misin?

Eyy yar!
Koşuyorum sessiz çığlıklarımla,
Ruhumda ki mezara,
Ellerinle gömdüğün,
Mezardan çıkar beni, çıkarabilir misin?

Gözün aydın olsun sevgili, kutlayabilirsin ‘’BENİ’’ öldürdüğün zaferi.

12 Haziran 2010