Seninle zihnimdeki bütün taşlar yavaş kalkıyor,
Tıkanmış derelerim açılıp çağlayarak akıyor,
Ben olmanın huzurunu yaşıyorum seninle,
Gerçeğe dönüşümü kutluyorum sayende.
Karşında çırılçıplak durabilmek ne büyük şeref,
Bu, yeniden doğmak, dünyaya gelmek, varolmak demek,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta