Ben şiirlerimin esiriyim;
Kutlu bir köle, faziletli bir ruh❗️
Şiirler benim değil, ben şiirlerin eseriyim;
Antik bir kent, devşirme acılardan kokulu bir tarih❗️
Aklım aklıma üşüşüyor, bin aklım oluyor birden! Düşünmek çok daha zor artık, karar vermek çok daha imkansız artık! Bu kısır döngü, bu kisve, bu yalnız zümre kuruyup gitmeli bir an önce!
Uyandım ve seslendim…
O an saat, tüm dakikaları, tüm zamanları geçti sanki…
Kemiksiz bir acı hissettim, bütün kemiklerimi kırdı geçti sanki…
Başımdan kaynar sular döküldü sanki; bütün felaketler, bütün musibetler, başına buyruk bütün acılar…
Ve bütün bir tabiat yüreğimin orta yerinde yandı sanki…
İşte o an, kıyametin en büyük alametiydi sanki…
Kimliksiz bir yalnızlık üşüşüyor başıma bazı saatlerde, bas etmek mümkün olmuyor.
Çehresinde yabancılığın verdigi huzursuz tavırlar ve elinden gelenin ardında durmadığı ayıplar var!
Ben ölümlüyüm, ölümsüzlüğe meydan okuyan acıların ne isi var yani başımda! Birazdan kalkar giderim, yatıya kalanın ne isi var yanımda!
Yarım kalan bir ölümüm var,
Adı batasıca, sabah olmadan mı gelir insan!
Soluğumda bir çekirge sürüsü,
Ve ikinci dünya harbinin kırık testisi!
Doğruldum yerimden, güneşin altındayım
Çekilir ince ruh, çekilir gökkuşağı
Çarmıha gerilmiş duyguların son durağı
Meziyet gerektirir unutmanın ilkeli hali
Meziyetten bihaber sevginin ilk hali!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!