Çığlığa isyan koptu
Dağ taş parçalandı
Yürekler çınladı
ses
Metrelerce sürüklendi
Can canın içinde pes
Kütahya ağlıyor
Parça parça oldu
Dişledim etimi
Sönük közde pişirdim
Dağladım yürekleri
Göz damlaları sel oldu
Işık düşmezse kör kuyuya
Uyandırmayın yarimi duymasın
Ekmeğim suyum aşım
Yiğitler göçükte gardaşım
Çocuklarımız yalın ayak
Sürüklüyor toz toprak
Anam ağlamasın
Yarim daha gencecik
Kütahya da koptu çığlık
On seksiz madenciye mezar
Ölüme düş düş uyanmaz can…
Yusuf Ter 23.04.05
saat 22:27 İsviçre
Kayıt Tarihi : 24.4.2005 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!