Kütahya'da Çini Şiiri - Nebi Ünler

KÜTAHYA’DA ÇİNİ

07.45 Gediz-Kütahya Otobüsü
09.40 da giriyor terminale
Çisil çisil bir yağmur
Damlaları buz gibi
12’yi çeyrek geçe
Koşuyorum Halk otobüsüne
Sıkışıyorum,
Lan insafsız zamanımı şimdi?
Dönüyorum
Sora sora Bağdat bulunmasa da gayrı
Ben buluyorum Helâ’yı
Ooooohhh beeeeee!
Rahatladım,
Şükürler olsun Allahım.

Otogar’dan vazoya yürüyorum
Bekle diyor! Kırmızı yanınca bir bayan sesi.
Koşarak geçiyorum karşıya
“Şimdi zamanımı bayan sözü dinlemenin! ...”
Bakınıyorum dört yanıma,
Vilayetin önündeyim
Yanılmıyorsam Cumhuriyet Caddesi olacaktı adı
Araçlara kapatılmış
Galiba
Bu gün burada olmalı, Kütahya’nın yarısı
Zikzaklar çize çize yürüyorum
Sarışın,
Mavi ve yeşil gözlü kızlar sırıtıyor
Hatta!
“Yazık! Acelesi olmalı bu ak saçlının”
Diyor; yanındaki esmer kızı dürterek
Duraklıyorum.
Sigara paketini düşürüyorum yere
“Alabilirmisiniz? Malûm ihtiyarlık” diyorum,
Gülümseyerek!
Kıpkırmızı oluyorlar…
- Nerelisiniz?
-Adana
- Ben de Adanalıyım amca
- Anlamıştım “kele” deyişinden
-Müsait değilim acelem var! Buralarda olursanız, dönerim bir saata kadar.

Bankada 40 dakika sonra gelen sıra
Ve hesapta olmayınca para
Küfürler savururken içimden
Unutmuşum onları
Arıyorum Allaaddin geliyor
Çıkıyoruz yukarı
Kalkış saatine 10 var
Alelacele ayrılıyorum,
Derin bir dostluğun temelini atarak…
Koşarak yakalıyorum! 15.15 arabasını
Yığılıyorum koltuğa,
Nefes, nefese kalarak.

Görüşmek üzere! Alaaddin gardaşım
Adanalı Yorgun Yağmur gidiyor.
Kütahya’da Havacı asker
Kütahya’da güzel kızlar
Bir de kızlarından, daha da güzel
Bütün dünyada meşhur! el emeği göz nuru!
Bence en tartışılmazı, büyülü güzelliğiyle
Bir başka! ,,, Bir başka! ... Bir başka güzel!
Kütahya’da Çini.

Adana, 29.04.08 Yorgun Yağmur