Küsüz Şiiri - Erol Erdogmus 2

Bakışamıyoruz artık birbirimizle
Önceleri

Doya
mama
sıya

Bakışıyordukken

İşitişemiyoruz ne ben seni ne sen beni sağır mı olduk ne
Koklaşamıyoruz güller karanfiller kafdağının ardında
El sıkışamıyor dokunuşamıyoruz rüyalarımızda bile
Tadışamıyoruz tatlarımızı tatsızlıklarımızı
Sendeki sende bendeki bende öksüz

Küstük yok yere ben sana sen bana
İstemezük görünüp can atsak da
Yıllardır ne bir tesadüf ne bir emrivaki
Umurunda değliz kaderin
O da bize küs mü ne