yalnızlığın en zengini1957
şu ana kadar
ağacın dallarındaki
kuşu sana benzetiyordum
konuyor
güzel güzel ötüyor
tam elimi uzatıyorum
uçup kaçıyor
ne zamanki güneş
ağacın tepesinden
dağa kavuşmaya başladı
o an anladım
kavuşmak güneş gibi
göz göze geliyorsun
göremiyorsun
gün bitiyor
sen umuda küsüyor sun
17-02-15 şa
Kayıt Tarihi : 17.2.2015 22:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!