Kusurum Şiiri - İbrahim Ethem Uzun

Buyuk buyuk kusurum
Butun asklarimda
Cocuklar gibi sevmem
Ve siirler yazmam
Cocuklarin uslubuyla

En temiz duygular
Cocuklarin duygulari sevgilim

Ilk kusurum
Kesinlik son kusurum degil

Yasiyorum,
Her zaman
Saskinlik haliyle
Dervis dusuncelerle

Ben her lahza hazirim aska
Havayla
Yagmurla
Ruzgarla
Zamanla

Ben her lahza hazirim aska
Her kadinla

Lakin
Beni bin parcaya boldu
Butun sevdigim kadinlar

Terkedilmis sehir kildilar
Kalbimi
Her biri
Arkasinda toz bulutu birakti

Ben alemi
Cocuk bahcesi
Goruyorum
Kucuklerin dunyasi

Gozlerim kapali
Cizebilirim
Kadinlarin resmini
Cicekler seklinde
Baliklar seklinde

Kendime arkadas kabul ettim
Semayi
Daglari
Agaclari

Ben siirlerimden
Memleketler kurdum
Yalniz kadinlarin hukmettigi

Her kadinin konusabilecegi
Istedigi vakit istedigi
Her seyi

Her kadin cisminin
Istedigi yere ucabilecegi
istedigi yere konabilecegi

Benim hatam
Sayet hataysa
Aramak
Dogdugumdan bu gune kadar
Bir kadin cin
Ormanda uyuyan
Aynasi deniz
Taragi bulut
Gozleri ay

Benim ayibim
Her gun kaside beklemek
Garip sahillerden
Ve kalbimi kilise kilmak
Butun ask ehline

Ben her seyin farkindayim
Hatta farkindayim sevgilim
Yaziyla olumun nasil olacagini

Benim en buyuk kusurum
Magaramda aski pisirmek
Ve adaletle dagitmak
Butun dunya kadinlarina