Kusursuz Cinayet Şiiri - Erdem Gümüş 2

Kusursuz cinayet benden gidişin,
Aleni Aşikar, vurabilirdin.
Delilsiz nihayet, candan edişin,
Cesetim başında, durabilirdin.

Giderken gözlerin yere dalıyor,
Öldürdüğün yarı canlı oluyor,
Benden sen çıkınca, sıfır kalıyor,
Gideyim mi diye, sorabilirdin.

Öyle kolay değil, vurup da gitmek,
Vuslat saatini, kırıp da gitmek,
Çok mu zordu canan, sarıp da gitmek?
Maktülü kefene, sarabilirdin.

Sevda öldürenin, sorsan birine,
Sanıklar döner der, olay yerine,
Dönmek düşmez ise aklı serine,
Uzaktan bir selam, verebilirdin

Söyle yaren söyle, haksız mı ozan?
Sevdasında suçlu, aksız mı ozan?
Sen gidince yetim, öksüz mü ozan?
Yadel defterini, dürebilirdin.

Gittiğin yerlere, sevdamı götür,
Yastık et sevgimi, başını yatır,
Dönersen kabrime, yaz iki satır,
De ki, "sen de vuslat, görebilirdin"

Madem gidiyorsun, git güle güle,
Dilerim rastlarsın, dikensiz güle,
Nasıl kıydın bana, sen bile bile?
Figani'yi çöle, sürebilirdin.