Kusursuz aşk Şiiri - Ahmet Suyadal

Kusursuz bir aşkla sevmiştim ben seni
Ah ulan ne vardı bir kalemde silecek beni
Şimdi hangi taşlara kafamı vurayım
Söyle, söyle nasıl unutayım ben seni
Sen sadece kendini sevdin bu hayatta
Tüm dünya senin etrafında dönüyordu
O kadar mutluydun ki mutsuzluğu unuttun
Sen sadece kendini düşündün bu aşkta
Ne zaman canın isterse bitirip gittin
Beni hiç mi hiç düşünmedin değil mi?
Sen gidince ne acılar yaşadığımı
Bin defa ölüp bin defa dirildiğimi
Seni ne kadar çok sevdiğimi hiç düşünmedin
Sen aşk nedir bilmeyen bir cahilsin
Belki okumuşsun tahsillisin ama
Sen yüreğinde sevgi taşımamışsın
Sana sevda nedir diye sorsam
Kesin geçici bir heves dersin
Senin için sevmek böyle bir şey işte
Hevesin geçti mi bir köşeye at gitsin
Ne önemi var ki senin için ölenin
Sen zalimlerin önde gidenisin
Oysa ne savaşlar vermiştik sevdamız için
Ne acılar çekmiş ne yollardan dönmüştük
Ne oldu da bir çırpıda silip attın
Benim sevgim yetmedi mi sana
İstedin de dağları delmedim mi Ferhat olmadım mı?
Çöllerde yalın ayak kalmadım mı susamadım mı aşka
Sen istedin de yanmadım mı ateşlerde
Yetmedi mi aldıkların hala yetmedi mi?
Bir canım var gel istersen onu da al
Bir gün elbet anlayacaksın seni ne kadar sevdiğimi
Ve o gün geri dönmek isteyipte bulamazsan
Kaldır başını ve gökyüzünü seyret
Eğer hala yaşıyorsam seni hala seviyorum demektir…