..kusursuz... Şiiri - Şubat Türkay

Kusursuzu aramak için bütün yaratılış....

Sonrası bulanıklık, sessizlik...

Gariplikten gelen o eski aldanış....

Yanılırken unutulan bir yakarış....

Kafa kağıdı eskimiş İnsanlar....

Birbirlerine bakarak kararıyorlar....

Her yaprağın dökülme zamanı belli...

Aslında sararırken kanıyorlar..

Duygular ince, fikirler kalın...

Akıl dediğin muamma...

Her zaman şeytana biraz fazla yakın....

Kusursuzu bulmak için bütün bu saçma arayış.

Kusurları kabullenmek....

En mutlak uyanış...