Kusurla Şiiri - Bayram Kaya

Tutunduracak iken savururlar
Yelmedeyken daha, söndürürler
Olgunlaştıracağım derken kavururlar
Bu akim kılışlarla seni döndürürler

Yılları doldursamda koynuma
Gönlüne akıtsam.
Yine ben, diyemem sana
Bir yakanı nazendesin sen.

Çok şey aldılar şu ölümlü sönümlü gidişimde
Kimi şiirinde dedi
Şairlikle aldı
Kimi sen şairmisin dedi
İşe yaramazlığımdan da çaldı

Dağ vurdum gönlüme
Ateşten kor
Teziktim, yel bellediler
Kimi serinlik buldu
Kimi sende toz musun be, dediler.

Sev dedi bağrım sev
Cehaleti, ehli
Kavuşumu, ayrılığı...
Kimi yar dedi aldı
Kimi yarenlikte kaldı

Çok şeyimi aldılar
Hık dediler mık dediler
Neşemi
Gık dediler çık dediler
Hülyamı
Sarayda sevmezdim
Bağırda ezmezdim
Dağda, bayırda
Yazıda, yazda
Ondan ayrı gezmezdim

Kimi sarı, kimi siyah
Saçını salladı
Bir alaladı, bir alladı.
Kalır mı sandı, kalır mı
Yersiz yurtsuz
Aldı da bu gönlümü yaraladı.

Yolcu edildim yola verildim
Kolcu edilip, kola verildim
Yetmedi
Emeğimle ele verildim
Şahan çıktı hayat
Bir hitamdı sürüş başarı oluşla
Hey hat; pesle yere serildim

Çok şey aldılar çok şey...
Şu ölümlü sönümlü gidişimde
Tanrı vardı
Emek vardı
Sevgi vardı
…
Cehennem koydular
Hırsızlık koydular
Nefret verdiler
…
Her başın son yapılması gibi
Bir umut yeşertip, bir sönümle didiştirmede

02.09.2008