Kusura bakma Şiiri - Aynur Durmuş

Ver ellerini..... otur şöyle karşıma..
Seni unuttum .Bir köşe başında ,
Kusura bakma güzel kız !
Bundan sonra yanındayım ,Herkes kırdı geçti,
Bağırdılar sana duydum.Varlığından habersiz! azap ve ızdırap içinde olduğunun farkında değil olamadım affet affet,
Sen orada kan ağlarken kendimi ıssız sokaklarda buldum.Korkma bak gözlerime ,
Senin en iyi dostun en iyi kardeşin benim ,
Seninle doğdum seninle öleceğim tek başıma,
Tabutunu düşünme bir şekilde defnedilirsin,
Çöpe atılan yeni doğmuş bebeler bulunuyor,mesela!
Dalğalarla sahile vurmuş küçüçük bedenler,
Kimsesizleri düşün ,öksüzleri, demir aralıkları tuta tuta yaşayan suçsuz mahkumları vede,
Bu topraklarda sanada yer var kaçma ver elini,
Gözleri yıldız kalbi temiz çocuk canını sevdiğim,
Bundan sonra yanındayım seni en iyi ben sevmeliyim,hakkını helal et masum kız,
Sen bu dünyaya ağlamak sızlanmak için gelmedin, kendini yetiştirmek keşvetmek anlamak için geldin .Bu hayatı doya doya yaşamaya geldin.Sen değerlisin ,sevilmeyi hakediyorsun,potansiyelini budasalarda o orada olgunlaşıyor,doluyor ,taşıyor ve yaşıyordun.
Affettim gel sende affet ,artık kavuştuk işte;
Sen nereye ben oraya,gözlerinden öptüm
Ver ellerini hazır mısın?
yarım kalan hikayemize doğru....,
Aynur Durmuş