Kusur Bizim Şiiri - Mehmet Çetinkaya

Dünya denen meşakkati, sarmışız da sırtımıza,
Biliyorum gömecekler, bizi bir gün arzımıza.
Körüz biz görmemişiz, dostumuz gelmiş karşımıza,
Kusur bizim bağışla, ateş olma sıratımıza.

Ne ettimse öldüremedim, nefis denen illeti,
Bir beni yaksa fedayım, yakıyor cümle ümmeti,
Gel güldür bizi dost, al üstümüzden şu mihneti,
Kusur bizim bağışla, ateş olma sıratımıza.

Ayıp günah demez eller, hemen vurur yüzümüze,
Bakarız ufuklara, dost görünür mü gözümüze,
Araya araya bulsak, dermanı şu dizimize,
Kusur bizim bağışla, ateş olma sıratımıza.

Anadolu yürek yaylamızda, eser serin yeller,
Tebessüm etsen de yeter, açar bahçemizde güller,
Öpmek için uzat desek, uzanır mı bize eller,
Kusur bizim bağışla, ateş olma sıratımıza.

(30.11.2005 Tavşanlı)
Ozan FEDAİ KOÇ 'a İthafımdır)