Kusur Şiiri - İlhami Canbolat

Ne insanlar gördüm talebkârdır da
Vermeye gelince yoklukta bir hal gibidir.

Hep hoş bir seda duymak ister de
Söz ona gelince lal gibidir.
...

Hep başkaları bal olsun ister,
Kendi köpek yemez yal gibidir.

Başkası, herkese han olsun ister
Kendi kuş konmaz dal gibidir.
...

Her zaman karşılanmak ister bey gibi,
Kendi öz kardeşine el gibidir.

Başkası herkese göl olsun ister
Kendi esip geçen yel gibidir
…

Hep bir şans daha bekler hayattan,
Kendi hep yek gelen zar gibidir

Başkası tükenmeyen fer olsun ister,
Kendi eriyip giden kar gibidir...
…

Sevdiğini her zaman yanında ister,
Kendi bir yok, bir var gibidir.

Leyla Mecnun aşkını gönlünde bekler,
Sevda sözlerine duvar gibidir.
...

Şikâyet eder vefasız dosttan,
Dostuna vefada ölü gibidir.

Yüreğinde yangın sönsün ister de
Yakmakta Sina Çölü gibidir.
...

Sırları saklansın ister hep,
Kendi bakla ıslanmayan ağız gibidir.

Başkası başakta yem olsun ister,
Kendi tarladaki anız gibidir...
...

Başkasından bekler her güzel şeyi,
İlgi bekleyene taş gibidir.

Kusuru hep elde arar da
Kendi yunmuş yıkanmış kumaş gibidir...