Kusuntu Şiiri - Özlem Saba

Takma
Umursama
Düşünme
Acıdan beslenme

Bunlar ne çirkin kelimeler böyle

Doğru ya
İnsan olmak güç gelebilir bazen

Şöyle düşündüm bir an
Dilinizde size ait olmayan kelimeleri çevirmekle talaş beyinleriniz kendi kendini dünyanın en hakikatli bilgesi sayıyor olabilir mi ki

Hem ayrıca, olaylara bu kadar sığ, umursamaz ve bencilce bakmayı hangi karanlık ruhlar öğretti size

Bataklığa dadanan sinekler gibi, nerede kötülük siz hep ordasınız.
Zihninizin oluşturduğu çöplüğü nerede iyi bir şey görseniz, hemen oraya kusuyorsunuz!
O hicran dolu, fikir membaınızın en kısa zamanda kuruması dileğiyle

Oysa sadece sevmek ve sevilmek için gelmemiş miydik biz bu Dünya
Aşk'ı ölümsüz kılmak için

"Biraz dayan kardeşim, her şey geçici” demek için burada değil miydik
Bir kişiye yar olmaya
Bir acıya em olmaya

Bazen anlamak, anlaşılmak ve anlamlandırmak için değil miydik

Hepimizi sevmek belki zor geliyor olabilir ancak, dilinize pelesenk olmuş o kelimelere ben; 'bir insanın en insanlaşmış hali' diyorum sadece

İstemeyene zorla insanlık satılmaz ancak
Biliyorum ki, hayat bir gün çarpa çarpa öğretir hepimize

Özlem SABA