Küsünce Sana Şiiri - Sezgin Çetin

Küsünce sana çiçekler küsüyor
Yeşil dağlar kıraç, mavi sular siyah
Zehir zemberek bir karanlık oluyor
Sesimi yankılandırmıyor duvarlar
Kulaklarım kara delik
Ellerim ayak oluyor yürürken
Ve Gözlerim körebe oynuyor

Küsünce sana
Sahipsiz ellerin izi kalıyor yüzümde
Dostlar selam vermiyor sana anlatamıyorum
Sende anlamıyorsun
Darağacına gidip geliyor kafam
Sehpa olmuyor kimse ama hiç kimse
Sende olmuyorsun

Yağmur bile üstümde kuruyor
Islatmıyor…
Kötülüklerini bile saklıyor insanlar
Sessizlikleri ile vuruyorlar bana
Sen bakıyorsun
Sen de vuruyorsun sessizliğinle
Sen de vuruyorsun bana
Sana küsünce…