Ankara’nın taşlı yollarında
Yürüyorum içimde derin bir yara
Hüzünlüyüm kederliyim
Dargınım ben Yaradan’a
Acılarım dayanılmaz
Sancılarım akıl almaz
İmdat diye çığlık çığlığa
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta