Ankara’nın taşlı yollarında
Yürüyorum içimde derin bir yara
Hüzünlüyüm kederliyim
Dargınım ben Yaradan’a
Acılarım dayanılmaz
Sancılarım akıl almaz
İmdat diye çığlık çığlığa
Bu hayat çok zor diye bana
Ey benim gamlı gönlüm
Küsülür mü hiç Allah’a?
Bir cami avlusunun kapısına
Dayamışım bedenimi
Acılar içindeyim
Ben acılarım ile baş başa
Kendi içinde yalnız, yapayalnız
Bir bağım kalmamış bu hayatla
İmdat diye çığlık çığlığa
Bu hayat çok zor diye bana
Ey benim gamlı gönlüm
Küsülür mü hiç Allah’a?
Hayat ağlarını örer
Bu bir imtihandır gelir geçer
Geçmez sandığımız ne acılar diner...
Karanlıklar içindesin sanma
Bu bir rüyadır sakın aldanma
Çekilip yalan dünyana
İmdat diye çığlık çığlığa
Bu hayat çok zor diye bana
Ey benim deli gönlüm
Küsülür mü hiç Allah’a?
Kayıt Tarihi : 31.5.2018 11:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!