Küsüb itirmişem Şiiri - Sevinc Arzulu

Insan öz-özünü bəzən öyər də,
Kimsəyə hirslənib dizinə döyər də.
Bir çiçək yetirə,ağac göyərdə.
Pusub oturmuşam şoranlıqları.

Ağrıdan-acıdan başqa nə verib,
Qara qanadını üstümə gərib.
Dolub dayanmışam, olmuşam qərib,
Susub itirmişəm seyranlıqları.

Yol-izi cəngəllik,keçilməyirdi
Gün-gündən artırdı, kiçilməyirdi..
Gündüzü gecədən seçilməyirdi,
Küsüb bitirmişəm toranlıqları.