Melamet hırkasını, gönle giydiremedim
Bu bedene, bedenden elbise diktirdim
Günahım çoktu, umudumu yitirmedim
Yüreğim üşüdü, ama kullara küsmedim
Her ışığı sen bildim, ayrılığına düşmedim
Bendeki beni sevdim ama yar demedim.
Dönüş sanaydı, kendime küstürmedim.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta