Küstürdün Beni Yarınlara

Bizim sevdamız,

Masallardaki gibi tertemizdi.
Ne yazık ki masallardaki sonu mutlulukla değil,
Hüzünle bitti.
Ayrıldık!

Bir başka sevdaydı bizimkisi,
Uçan kuşar gibi özgürcesine sevmiştik biz birbirimizi,
Hatta ve hatta hiç küsmedik birbirimize,
Hiç üzmedik yarınlarımızI.
Ne oldu sebebi neydi bilmiyorum!
Acı mı acı bir subat haftası kanayan kalbimin,
Dinmemiş acısı,
Kabuk bağlamamış yarasına saplandı bir hançer!
Bir mesaj sabahın ufkunda rüyalarımı bölen,
Ayrılmamız lazım diye başlayan,
Ve sonuna mecburuz eklenmiş,
Yalanlar.

Neye mecbursa artık!
Ayrılmak için bahanesi mecburum kelimesi,
Biliyorum!
Ama ben ondan ayrılamam ki!
Ben bu yükü taşıyamam.

Biliyormusun gülüm?
Artık gülmez oldu benim yüzüm,
Hiç umrumda değil!
Sen olmayan yarınlarım.
Küstürdün beni yarınlara,
Hayata vede sevgiye.

Bi daha mı tövde!
Haram olsun seni seviyorum kelimesi dilime,
Küstürdün beni yaşamaya.
Tattırdım sonunda,
Tatmadığım acıları,
Yaşattım aklıma bile gelmeyen ayrılığı.
Vede soldum,
Yoruldum artık.