Küstüm küskünüm yare
Ne mesaj ne mail geliyor artık senden
Telefonlarıma da cevapsız bırakıyorsun.
Arkasından birde tamamen kapatıyorsun.
Ateş düştü yüreğime,ne edem ne yapam.
Kurudu gözlerimin yaşı,yoktur artık nemi.
Yine vuruldum,yıkıldım,ne edem,ne yapam.
Yine yıkıldı gönlüm,kırıldı kalbim benim.
Çok sevdim derken,büküldü belim benim.
Bilir misin zalim,yıktın beni eyledin viran.
Yüreğime onarılmaz acı yaraları koydun.
Yazık,bir umudum daha söndü,suya düştü.
Ben severim, candan ve içten severim ama,
Nerde öyle sevgiyi anlayan,sevdayı anlayan.
Canımı esirgemezdim,benim gibi sevenden.
Kaybettim Umudumu, arar dururum artık.
Sevgimi kaybettim ben,yanar dururum artık.
Açma bir daha ne olur,kapat bu konuyu artık.
Gerek yok,etme teselli,verme artık yeni umut.
Darmadağın oldum,yıkıldım yine ben bu gün.
Titriyor içimdeki bu değerli hisler iyi duygular.
Yandı canım,dinmez artık,yüreğimdeki bu sızı.
Ağır ağır kanıyor,kalbimdeki yaralar çok acı.
Ne türküler dindirir bu acıyı,artık ne de sözler.
Açtın yüreğimde onarılmaz çok derin yara.
Ben teselli istemem,beni böyle yakan sensin.
Bu derin yaraların, gelir elbet, size de sırası.
Bu yara kalp yarası,beni derde salan sensin.
Bilen bilsin,bilen sensin,bu yarayı açan gelsin.
Elini elime değen,yüzünü yüzüme süren gelsin.
Gelse de,ben küstüm,küskünüm o vefasız yare.
18.07.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi
Kayıt Tarihi : 7.4.2010 21:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!