Küstüm İnan... Şiiri - Mecit Aktürk

Zerki zehir baht-ı kara'm, yok mudur hiç yazın senin?
Tat verirsin gram gram; yere batsın nazın senin.

Bilmem ki bu nasıl düzen, diken dolu her bir kozan
"Fazla sürmez" dedin hazan; çoğa döndü azın senin.

Yorgun kalbe gam yüklersin, sebep sorsam "kader" dersin
Gün görmeden can istersin; kan kokuyor izin senin.

Düştüm kordan ateşine, ömrümü taktın peşine
Yeter artık, git işine; kızarmaz mı yüzün senin.

El yanında el edersin, gözde yaşı sel edersin
Umut verir, "gel" edersin; çözülmüyor gizin senin.

Zemheriyi yazdın yaza, verdiğin hep çile, ezâ
Acı artık bu enkâza; yokuş mudur düzün senin?

Kan kusturup kırdın beni, kırıştırdın taze teni
Söz verdiğin bahar hani? Ne bitmezmiş güzün senin!

"Yâr" dedikçe od'un hazır, âh çektikçe dersin "sabır"
Dünya denen bana kabir; kör olmasın gözün senin.

Tütse dahi hâlâ külüm, az ötesi bil ki ölüm
Yetmedi mi bunca zulüm, yok mu tatlı sözün senin?

Sen değilsin hergün yanan, bal tasına zehir konan;
Talihime küstüm inan; erimez mi buzun senin?