Küstüm Dünya Şiiri - Farettin Çakal

Küstüm dünya hep akşamlar oluyor,
Gün doğarken karanlıklar boğuyor,
Yeşeren dallar birer birer kuruyor,
Gün gruba ulaştığında...
Küstüm dünya gelip geçiyor hayat,
Koş peşinden bak bu son durak,
Bunca emek bunca çaba beyhude bırak,
Son durağa ulaştığında.
Küstüm dünya tek tek aldın hep benden,
Can acıtmak senin şanın şerefinden,
Akan göz yaşlarım en derinden,
Damlalar deryaya ulaştığında.
Küstüm dünya bak ömürler geçiyor,
Her yapraktan birer güller düşüyor,
Bülbüllerin feryatları coşuyor,
Mevsimler kışa ulaştığında.
Küstüm dünya varıyoruz vuslata,
Ulaşırız belki biz de sonsuza,
Umutlarım belki başka bir yaza,
Ağıtlar semaya ulaştığında...