Küstüm Çiçeği Şiiri - Emin Akduman

Hayatın,
Büyütürken bolca verdiklerini.
Zaman,
Yavaş yavaş aşındırıp
Farkettirmeden geri almış benden.
Yeni anlıyorum.

Dökülüp ,
Kırlaşmasa da saçlarım.
Artık
Bir kaç merdivende çözülüveriyor ayaklarım.
Yüzüme attığı takvim yırtıkları cabası.

Eskiden
Fesleğen çiçeğiydim sanki
Dokununca ortamı ferahlatan
Şimdi küstüm çiçeğine döndüm
Bir kez dokunca içine kapanan
Açmaktan korkan.

Yani
Yorgunum
Bir çiçeğin sonbahar durgunluğu var üzerimde.
Sanki
Rüzgar dokunsa dalıma kırılacağım.
Kış gelecek
Ve bir daha hiç uyanmayacağım.