Sevgiyle yoğrulmuş bağrım yanıktır,
Hançer yedi gönlüm küstüm ben bana…
İyi niyetime âlem tanıktır,
Hançer yedi gönlüm küstüm ben bana…
Isparta çölünde garip bir kuşum,
Yalan minderinde yıkıldım tuşum,
Başıma taş yağdı dondurdu duşum,
Hançer yedi gönlüm küstüm ben bana…
Tekme tokat yedim yürek köz gibi,
Her bakış taş gibi ağır söz gibi,
Yaş dökmemiş gözler benim göz gibi,
Hançer yedi gönlüm küstüm ben bana…
Kâğıt mendil oldum hoyrat ellerde,
Savruldum süründüm afat sellerde,
Yitirdim düşümü berbat yellerde,
Hançer yedi gönlüm küstüm ben bana…
Cantekin der; bahtım attın gurbete,
Kuşandım çileyi yattın nöbete,
Muhtacım sevgiye tatlı sohbete,
Hançer yedi gönlüm küstüm ben bana…
Kayıt Tarihi : 12.5.2008 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!