Küstüm Ayrılığa Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Kapı ardına sakladığım
Pencere açtığımda
Özgür bıraktığım
O çocuk
Bendim işte

Saçlarım sarıyken
Konuşmazdım

Köprü ayaklarına
Mıhlarlardı ellerimi
Tüm sokaklar benimdi
Tüm türkülerde
Ben söyler
Ben koşardım

Konserve kutuları tekmelerdim
Ellerim cebimde

Beni düşünen
Sokak kedilerine et atardım
Kaburgalarımdan

Kavgalar cıkar
Döven ben
Dayak yiyen ben
Kaçan ben olurdum

Kafamda izler
Renginde seni gizler/Kan bir yanı

Tüm bahçelere
Tüm domateslere
Tüm ayçekirdeklerine
Ben saldırdım

Tuzunu sevdim en çok
Tahta bahçelere saklanmış
Çocukluğumun

Birşey eksikti her zaman
Senmiydin adını saklayan

Kadife pantolon
Bordo kazak
Beyaz gömlek içine koydukça seni
Göğsümün üst köşesine
Ben gibi olurdu sesin
Saklanırdım dibe köşeye
Seni kimse görmesin diye

/Bundandır geç büyümem

Vedasız gittim hep/Küstüm ayrılığa

5 Nisan 2004 ' İçimin Kitabı '