Küstüm Anne Şiiri - Gürsel Pal

Ben aynalara küstüm Anne,
Aynalar yalancı,
Aynalarda ki ben değilim ki!
Gördüğüm ben bana yabancı.

Ben aynalara küstüm Anne.
Resimlere küstüm,
Kendime umut verirken
Kendime küstüm Anne.

Çok acılar çektim ben Anne,
Çokta söylendim sana aslında,
Keşke doğurmasaydın diye beni,
Tamam affet,
Affet de, bu Dünyanın yükü
Kederi, derdi,
Neden hep benim yüreğim de, düşüncelerim de Anne?

Ben çok yoruldum be Anne,
İnadına savaştım bu kanserle,
Seni üzüp ağlatmayayım diye,
Eğer ki bir gün gelir de gidersem,
Sakın gittim diye üzülme,
Sen hep gül Anne.

Ben gerçek huzuruma yürüyeceğim,
Her yanım bahar, çiçek,
Börtü, böcek,
Elbet hercailer de benimle gelecek,
Huzur, mutluluk buymuş diyeceğim Anne.
Seni daima yüreğim de,
En güzel yerim de
Seveceğim Anne.

Pal
24 Mayıs 2021