Küstüm Şiiri - Nesip Aykın

Küstüm

Kendi yatağında akan derenin,
Belini büken; sellere küstüm.
Dalında bir değil yedi verenin;
Kadrini bilmeyen güllere küstüm.

Bir kara sevda ki düştüm darına.
Döne,döne yandım dostun narına.
Umudum yok bu günümden yarına,
Uzaklarda gurbet ellere küstüm.

Bakmadan şu gönlümün halı na,
Yüreğimi koydum sevda yoluna,
Güvendim dostlarımın dalına,
Vefasız,kıymetsiz kullara küstüm.

Aldım başımı da çıktım dağlara,
Selam verdim yükseklerden bağlara.
Ulaşmak istedim kalbi sağlara;
Geçit vermeyen yollara küstüm.

Nesip derki kendim ile konuştum,
Ölümün kıyısına epey yanaştım.
Rüyamda pirler ile danıştım;
Şu fanide haldan hallara küstüm.

Nesip aykın_18.01.2014_Tekirdağ