Küstüm Şiiri - Rabiye Tanrıverdioğlu

KÜSTÜM
Açılan yaramı zaman sararken
Kederli yıllara,aylara küstüm
Gözler üzgün üzgün,dost ararken
Kapımı çalmayan kullara küstüm

Eşimden dostumdan umudu kestim
Kaderim kahrımı bağrıma bastım
Şairim şiiri yazmaktır kastım
Gurbeti yaratan yollara küstüm

Genç yaşımda aklar düştü saçıma
Sıralı dertleri atım içime
Şeytan'sa kınalar yaktı kıçına
Düşünce tutmayan ellere küstüm

İçimde büyüyor hançerli yara
Bıraktım zamana başka bahara
Dertleri ektiler geçen yıllara
Yalanı anlatan dillere küstüm

Kendini tertemiz melek sanırlar
Komşusu aç'iken yatıp uyurlar
Garibi bırakıp zengin korurlar
Dostan uzanmayan dallara küstüm

Herşey sizin olsun dertler benimdir
Dünya sizin olsun keder yerimdir
Övünüp duranlar yaram derindir
Mejnunu kandıran çöllere küstüm

Farz olanı yapıp divana durdum
Vijdana sorup kendimi yordum
Haklıyı haksızı iyice kardım
Günahla yoğrulan fallara küstüm

rabiye tanrıverdioğlu