Renklere çiçeklere küstüm. Çiçekler baharımdı, umutlarım.. Her renk ayrı koku ayrı coşkuydu. Ben renklerle çiçeklerle doluydum.. Onlar kadar temiz saf. Hayata o gözle bakardım. Fırtınayı görmezdim. Seher yeli sandım. Ben renklere çiçeklere küstüm. Baharda çiçek açan ağaçlarada. Bahar dallarına,parlayan güneşe. Yalancıymış hepsi yalancı bahar gibi. Ya canım dediğim. sevdiğim. Sadece masalmış,yılarca yaşanılan. Meğer oda yalanmış. ben renklerle çiçeklere küstüm. Döküldü yapraklarım,şimdi kuru bir dalım. Kışı yaşadım baharımda. Zemherideyim yalnızlığımla. Buz tutmuş saçlarım göz yaşlarımla...
Zeynep KılKayıt Tarihi : 14.1.2012 11:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Kıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/14/kustum-79.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!