Küstüm Şiiri - Nuh Comba

Sevdanla ne tuhaf hallere düştüm.
Aşkın çarmıhında boynumu büktüm
Her şeyim eksiksiz tamam oldu da.
Senin olmadığın hayata küstüm.

Yılın dört mevsimi hüzünle doldum
Her gece her gündüz aradım durdum
Lav gibi kaynadım buz gibi dondum
Sensiz kaybettiğim zamana küstüm

Sensiz esen rüzgâr matemle esti
Bir nefes çektim ki bağrımı kesti
Abu hayat sandım zehirmiş hepsi
Sensiz göçüyorum yaşama küstüm

Fırtınam dinmedi gönül bahçemde.
Aşkın senaryosu sefil sahnem de.
Derdimi anlatsam her dem kahvem de.
Dermanı bulmayan lokmana küstüm.

Al kazağı giymiş inmiş dalına.
Atımı hazırlayın bakın nalına.
Yolumuz gurbetele belki ölüme.
Sensiz mekânlara, makama küstüm.