Ne sevinçten anlar ne de tasadan,
Teli titremeyen sazlara küstüm!
Tok oturur aç kalkarım masadan,
Yemeği kokutan tuzlara küstüm.
Düşlerimde geçer en güzel zaman,
Uyanır bakarım karşımda düşman.
Ayrılmaz tepemden; ne sis, ne duman,
İçimi karartan yazlara küstüm!
Gönül düştü hal bilmezin aşkına,
Ritmini kaybetti, döndü çılgına.
Engel olmaz bağrımdaki yangına,
Eriyip su olan buzlara küstüm!
Kayıt Tarihi : 24.1.2010 18:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Bulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/24/kustum-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!